ما جوانی نکردیم،
درختی بودیم بی‌بهار،
شکوفه‌ای که در خوابِ زمستان ماند.
حالا،
پیری از کدام راه بیاید
وقتی هیچ جاده‌ای نرفتیم؟
وقتی هیچ خورشیدی بر ما نتابید؟
ما که نه آغاز داشتیم،
نه پایان.
نه پیر می‌شویم،
نه تمام.
skip to main |
skip to sidebar
درباره من
- محسن رحیمی
- هر منطقی،به هر اندازه قدرت استدلال و توجیه داشته باشد ، نمیتواند از اندوه بجامانده از یک فاجعه بکاهد...
پيوندها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر